کد مطلب:386 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:272
احکام نذر و عهد
2640 نذر آن است كه انسان ملتزم شود كه كار خیری را برای خدا بجاآورد، یا كاری را كه نكردن آن بهتر است برای خدا ترك نماید.
2641 در نذر باید صیغه خوانده شود و لازم نیست آن را به عربی بخوانند، پس اگر بگوید: " چنانچه مریض من خوب شود، برای خدا بر من است كه ده تومان به فقیر بدهم"، نذر او صحیح است.
2642 نذر كننده باید مكلف و عاقل باشد و به اختیار و قصد خود نذر كند. بنابراین نذر كردن كسی كه او را مجبور كرده اند، یا به واسطه عصبانی شدن بی اختیار نذر كرده، صحیح نیست.
2643 آدم سفیهی كه مال خود را در كارهای بیهوده مصرف می كند، چنانچه با حال سفاهت بالغ شده باشد یا حاكم شرع او را از تصرف در اموالش جلوگیری كرده باشد، نذرهای مربوط به مالش صحیح نیست.
2644 نذر زن بی اجازه شوهرش باطل است.
2645 اگر زن با اجازه شوهر نذر كند، شوهرش نمی تواند نذر او را به هم بزند، یا او را از عمل كردن به نذر جلوگیری نماید.
2646 هرگاه فرزند نذری كند اگر چه بدون اجازه پدر هم باشد باید به آن نذر عمل نماید.
2647 انسان كاری را می تواند نذر كند كه انجام آن برایش ممكن باشد، بنابراین كسی كه نمی تواند پیاده كربلا برود، اگر نذر كند كه پیاده برود نذر او صحیح نیست.
2648 اگر نذر كند كه كار حرام یا مكروهی را انجام دهد، یا كار واجب یا مستحبی را ترك كند، نذر او صحیح نیست.
2649 اگر نذر كند كه كار مباحی را انجام دهد یا ترك نماید، چنانچه به جا آوردن آن و تركش از هر جهت مساوی باشد، نذر او صحیح نیست، و اگر انجام آن از جهتی بهتر باشد و انسان به قصد همان جهت نذر كند، مثلا نذر كند غذایی را بخورد كه برای عبادت قوت بگیرد، نذر او صحیح است، و نیز اگر ترك آن از جهتی بهتر باشد، و انسان برای همان جهت نذر كند كه آن را ترك نماید، مثلا برای این كه دود مضر است، نذر كند كه آن را استعمال نكند، نذر او صحیح می باشد.
2650 اگر نذر كند نماز واجب خود را در جایی بخواند كه بخودی خود ثواب نماز در آنجا زیاد نیست، مثلا نذر كند نماز را در اطاق بخواند، چنانچه نماز خواندن در آنجا از جهتی بهتر باشد مثلا به واسطه این كه خلوت است انسان حضور قلب پیدا می كند، نذر صحیح است.
2651 اگر نذر كند عملی را انجام دهد، باید همانطور كه نذر كرده بجا آورد.پس اگر نذر كند كه روز اول ماه صدقه بدهد یا روزه بگیرد یا نماز اول ماه بخواند،چنانچه قبل از آن روز یا بعد از آن به جا آورد، كفایت نمی كند. و نیز اگر نذر كند كه وقتی مریض او خوب شد، صدقه بدهد، چنانچه پیش از آن كه خوب شود صدقه را بدهد، كافی نیست.
2652 اگر نذر كند روزه بگیرد ولی وقت و مقدار آن را معین نكند چنانچه یك روز روزه بگیرد، كافی است. و اگر نذر كند نماز بخواند و مقدار و خصوصیات آن را معین نكند، اگر یك نماز دو ركعتی بخواند كفایت می كند واگر نذر كند صدقه بدهد و جنس و مقدار آن را معین نكند اگر چیزی بدهد كه بگویند صدقه داده، به نذر عمل كرده است و اگر نذر كند كاری برای خدا بجا آورد، در صورتی كه یك نماز بخواند یا یك روز روزه بگیرد، یا چیزی صدقه بدهد، نذر خود را انجام داده است.
2653 اگر نذر كند روز معینی را روزه بگیرد، باید همان روز را روزه بگیرد، و چنانچه در آن روز مسافرت كند، قضای آن روز بر او واجب است.
2654 اگر انسان از روی اختیار به نذر خود عمل نكند باید كفاره بدهد،یعنی یك بنده آزاد كند یا به شصت فقیر طعام دهد یا دو ماه پی در پی روزه بگیرد.
2655 اگر نذر كند كه تا وقت معینی عمل را ترك كند، بعد از گذشتن آن وقت می تواند آن عمل را به جا آورد و اگر پیش از گذشتن وقت از روی فراموشی، یا ناچاری انجام دهد، چیزی بر او واجب نیست، ولی باز هم لازم است كه تا آن وقت آن عمل را به جا نیاورد، و چنانچه دوباره پیش از رسیدن آن وقت بدون عذر آن عمل را انجام دهد، باید به مقداری كه در مساله پیش گفته شد كفاره بدهد.
2656 كسی كه نذر كرده عملی را ترك كند و وقتی برای آن معین نكرده است اگر از روی فراموشی یا ناچاری یا ندانستن، آن عمل را انجام دهد كفاره بر او واجب نیست، ولی چنانچه از روی اختیار آن را بجا آورد برای دفعه اول باید كفاره بدهد.
2657 اگر نذر كند كه در هر هفته روز معینی مثلا روز جمعه را روزه بگیرد چنانچه یكی از جمعه ها عید فطر یا قربان باشد، یا در روز جمعه عذر دیگری مانند حیض برای او پیدا شود، باید آن روز را روزه نگیرد و قضای آن را به جا آورد.
2658 اگر نذر كند كه مقدار معینی صدقه بدهد، چنانچه پیش از دادن صدقه بمیرد باید آن مقدار را از مال او صدقه بدهند.
2659 اگر نذر كند كه به فقیر معینی صدقه بدهد، نمی تواند آن را به فقیر دیگر بدهد و اگر آن فقیر بمیرد، بنابر احتیاط باید به ورثه او بدهد.
2660 اگر نذر كند كه به زیارت یكی از امامان مثلا به زیارت حضرت اباعبدالله علیه السلام مشرف شود چنانچه به زیارت امام دیگر كند، چیزی بر او واجب نیست.
2661 كسی كه نذر كرده زیارت برود و غسل زیارت و نماز آن را نذر نكرده لازم نیست آنها را بجا آورد.
2662 اگر برای حرم یكی از امامان یا امامزادگان چیزی نذر كند، باید آن را را به مصارف حرم برساند، از قبیل فرش و پرده و روشنایی و اگر برای امام علیه السلام یا امامزاده نذر كند می تواند به خدامی كه مشغول خدمت هستند بدهد، چنانچه می تواند به مصارف حرم یا سایر كارهای خیر به قصد بازگشت ثواب آن به منذور له برساند.
2663 اگر برای خود امام علیه السلام چیزی نذر كند، چنانچه مصرف معینی را قصد كرده، باید به همان مصرف برساند و اگر مصرف معینی را قصد نكرده، بایدبه فقرا و زوار بدهد یا مسجد و مانند آن بسازد و ثواب آن را هدیه آن امام نماید،و همچنین است اگر چیزی را برای امامزاده ای نذر كند.
2664 گوسفندی را كه برای صدقه، یا برای یكی از امامان نذر كرده اند پشم آن و مقداری كه چاق می شود جزو نذر است، و اگر پیش از آن كه به مصرف نذر برسد شیر بدهد یا بچه بیاورد، باید به مصرف نذر برسانند.
2665 هر گاه نذر كند كه اگر مریض او خوب شود، یا مسافر او بیاید، عملی را انجام دهد چنانچه معلوم شود كه پیش از نذر كردن مریض خوب شده، یا مسافر آمده است عمل كردن به نذر لازم نیست.
2666 اگر پدر یا مادر نذر كند كه دختر خود را به سید شوهر دهد، بعد از آن كه دختر به تكلیف رسید، احتیاط آن است كه اگر بتوانند او را راضی نمایند كه به سید شوهر كند.
2667 هرگاه با خدا عهد كند كه اگر به حاجت شرعی خود برسد كار خیری را انجام دهد، بعد از آن كه حاجتش برآورده شد، باید آن كار را انجام دهد و نیز اگر بدون آن كه حاجتی داشته باشد عهد كند كه عمل خیری را انجام دهد، آن عمل براو واجب می شود.
2668 در عهد هم مثل نذر باید صیغه خوانده شود و نیز كاری را كه عهد می كند انجام دهد، باید نكردنش بهتر از انجام آن نباشد.
2669 اگر به عهد خود عمل نكند، باید كفاره بدهد یعنی شصت فقیر را سیر كند یا دو ماه روزه بگیرد، یا یك بنده آزاد كند.
2641 در نذر باید صیغه خوانده شود و لازم نیست آن را به عربی بخوانند، پس اگر بگوید: " چنانچه مریض من خوب شود، برای خدا بر من است كه ده تومان به فقیر بدهم"، نذر او صحیح است.
2642 نذر كننده باید مكلف و عاقل باشد و به اختیار و قصد خود نذر كند. بنابراین نذر كردن كسی كه او را مجبور كرده اند، یا به واسطه عصبانی شدن بی اختیار نذر كرده، صحیح نیست.
2643 آدم سفیهی كه مال خود را در كارهای بیهوده مصرف می كند، چنانچه با حال سفاهت بالغ شده باشد یا حاكم شرع او را از تصرف در اموالش جلوگیری كرده باشد، نذرهای مربوط به مالش صحیح نیست.
2644 نذر زن بی اجازه شوهرش باطل است.
2645 اگر زن با اجازه شوهر نذر كند، شوهرش نمی تواند نذر او را به هم بزند، یا او را از عمل كردن به نذر جلوگیری نماید.
2646 هرگاه فرزند نذری كند اگر چه بدون اجازه پدر هم باشد باید به آن نذر عمل نماید.
2647 انسان كاری را می تواند نذر كند كه انجام آن برایش ممكن باشد، بنابراین كسی كه نمی تواند پیاده كربلا برود، اگر نذر كند كه پیاده برود نذر او صحیح نیست.
2648 اگر نذر كند كه كار حرام یا مكروهی را انجام دهد، یا كار واجب یا مستحبی را ترك كند، نذر او صحیح نیست.
2649 اگر نذر كند كه كار مباحی را انجام دهد یا ترك نماید، چنانچه به جا آوردن آن و تركش از هر جهت مساوی باشد، نذر او صحیح نیست، و اگر انجام آن از جهتی بهتر باشد و انسان به قصد همان جهت نذر كند، مثلا نذر كند غذایی را بخورد كه برای عبادت قوت بگیرد، نذر او صحیح است، و نیز اگر ترك آن از جهتی بهتر باشد، و انسان برای همان جهت نذر كند كه آن را ترك نماید، مثلا برای این كه دود مضر است، نذر كند كه آن را استعمال نكند، نذر او صحیح می باشد.
2650 اگر نذر كند نماز واجب خود را در جایی بخواند كه بخودی خود ثواب نماز در آنجا زیاد نیست، مثلا نذر كند نماز را در اطاق بخواند، چنانچه نماز خواندن در آنجا از جهتی بهتر باشد مثلا به واسطه این كه خلوت است انسان حضور قلب پیدا می كند، نذر صحیح است.
2651 اگر نذر كند عملی را انجام دهد، باید همانطور كه نذر كرده بجا آورد.پس اگر نذر كند كه روز اول ماه صدقه بدهد یا روزه بگیرد یا نماز اول ماه بخواند،چنانچه قبل از آن روز یا بعد از آن به جا آورد، كفایت نمی كند. و نیز اگر نذر كند كه وقتی مریض او خوب شد، صدقه بدهد، چنانچه پیش از آن كه خوب شود صدقه را بدهد، كافی نیست.
2652 اگر نذر كند روزه بگیرد ولی وقت و مقدار آن را معین نكند چنانچه یك روز روزه بگیرد، كافی است. و اگر نذر كند نماز بخواند و مقدار و خصوصیات آن را معین نكند، اگر یك نماز دو ركعتی بخواند كفایت می كند واگر نذر كند صدقه بدهد و جنس و مقدار آن را معین نكند اگر چیزی بدهد كه بگویند صدقه داده، به نذر عمل كرده است و اگر نذر كند كاری برای خدا بجا آورد، در صورتی كه یك نماز بخواند یا یك روز روزه بگیرد، یا چیزی صدقه بدهد، نذر خود را انجام داده است.
2653 اگر نذر كند روز معینی را روزه بگیرد، باید همان روز را روزه بگیرد، و چنانچه در آن روز مسافرت كند، قضای آن روز بر او واجب است.
2654 اگر انسان از روی اختیار به نذر خود عمل نكند باید كفاره بدهد،یعنی یك بنده آزاد كند یا به شصت فقیر طعام دهد یا دو ماه پی در پی روزه بگیرد.
2655 اگر نذر كند كه تا وقت معینی عمل را ترك كند، بعد از گذشتن آن وقت می تواند آن عمل را به جا آورد و اگر پیش از گذشتن وقت از روی فراموشی، یا ناچاری انجام دهد، چیزی بر او واجب نیست، ولی باز هم لازم است كه تا آن وقت آن عمل را به جا نیاورد، و چنانچه دوباره پیش از رسیدن آن وقت بدون عذر آن عمل را انجام دهد، باید به مقداری كه در مساله پیش گفته شد كفاره بدهد.
2656 كسی كه نذر كرده عملی را ترك كند و وقتی برای آن معین نكرده است اگر از روی فراموشی یا ناچاری یا ندانستن، آن عمل را انجام دهد كفاره بر او واجب نیست، ولی چنانچه از روی اختیار آن را بجا آورد برای دفعه اول باید كفاره بدهد.
2657 اگر نذر كند كه در هر هفته روز معینی مثلا روز جمعه را روزه بگیرد چنانچه یكی از جمعه ها عید فطر یا قربان باشد، یا در روز جمعه عذر دیگری مانند حیض برای او پیدا شود، باید آن روز را روزه نگیرد و قضای آن را به جا آورد.
2658 اگر نذر كند كه مقدار معینی صدقه بدهد، چنانچه پیش از دادن صدقه بمیرد باید آن مقدار را از مال او صدقه بدهند.
2659 اگر نذر كند كه به فقیر معینی صدقه بدهد، نمی تواند آن را به فقیر دیگر بدهد و اگر آن فقیر بمیرد، بنابر احتیاط باید به ورثه او بدهد.
2660 اگر نذر كند كه به زیارت یكی از امامان مثلا به زیارت حضرت اباعبدالله علیه السلام مشرف شود چنانچه به زیارت امام دیگر كند، چیزی بر او واجب نیست.
2661 كسی كه نذر كرده زیارت برود و غسل زیارت و نماز آن را نذر نكرده لازم نیست آنها را بجا آورد.
2662 اگر برای حرم یكی از امامان یا امامزادگان چیزی نذر كند، باید آن را را به مصارف حرم برساند، از قبیل فرش و پرده و روشنایی و اگر برای امام علیه السلام یا امامزاده نذر كند می تواند به خدامی كه مشغول خدمت هستند بدهد، چنانچه می تواند به مصارف حرم یا سایر كارهای خیر به قصد بازگشت ثواب آن به منذور له برساند.
2663 اگر برای خود امام علیه السلام چیزی نذر كند، چنانچه مصرف معینی را قصد كرده، باید به همان مصرف برساند و اگر مصرف معینی را قصد نكرده، بایدبه فقرا و زوار بدهد یا مسجد و مانند آن بسازد و ثواب آن را هدیه آن امام نماید،و همچنین است اگر چیزی را برای امامزاده ای نذر كند.
2664 گوسفندی را كه برای صدقه، یا برای یكی از امامان نذر كرده اند پشم آن و مقداری كه چاق می شود جزو نذر است، و اگر پیش از آن كه به مصرف نذر برسد شیر بدهد یا بچه بیاورد، باید به مصرف نذر برسانند.
2665 هر گاه نذر كند كه اگر مریض او خوب شود، یا مسافر او بیاید، عملی را انجام دهد چنانچه معلوم شود كه پیش از نذر كردن مریض خوب شده، یا مسافر آمده است عمل كردن به نذر لازم نیست.
2666 اگر پدر یا مادر نذر كند كه دختر خود را به سید شوهر دهد، بعد از آن كه دختر به تكلیف رسید، احتیاط آن است كه اگر بتوانند او را راضی نمایند كه به سید شوهر كند.
2667 هرگاه با خدا عهد كند كه اگر به حاجت شرعی خود برسد كار خیری را انجام دهد، بعد از آن كه حاجتش برآورده شد، باید آن كار را انجام دهد و نیز اگر بدون آن كه حاجتی داشته باشد عهد كند كه عمل خیری را انجام دهد، آن عمل براو واجب می شود.
2668 در عهد هم مثل نذر باید صیغه خوانده شود و نیز كاری را كه عهد می كند انجام دهد، باید نكردنش بهتر از انجام آن نباشد.
2669 اگر به عهد خود عمل نكند، باید كفاره بدهد یعنی شصت فقیر را سیر كند یا دو ماه روزه بگیرد، یا یك بنده آزاد كند.